1 jaar zelfstandig: dit heb ik geleerd

Jep, op 10 maart 2019 kondigde ik het officieel aan: ik was een week eerder in het diepe, onzekere ondernemersbestaan gesprongen. Al moet ik toegeven dat ik me toen nog niet écht een ondernemer voelde. Ik was freelancer, ik wilde vooral teksten schrijven.

We zijn nu een jaar later en boy, wat een jaar was dat! Ik kan wel duidelijk stellen dat ik het een en ander geleerd heb in dat jaar.

• Een website is – zoals ik ook een jaar geleden in mijn blogpost zei – een constant work in progress. Alleen ben ik het beu om zélf zo veel tijd in het technische aspect te steken. Binnenkort zit ik dus samen met mijn geniale DPG Media-collega Leen om mijn nieuwe website vorm te geven. En ze zorgt meteen ook voor superflatterende foto’s van ondergetekende om die website er nog aantrekkelijker uit te laten zien.
• Als je het zelf niet uitzoekt, gaat niemand het voor jou doen. En mannekes, dat is ne serieuzen hoor. Gelukkig heb ik een boekhouder die mij daarin ondersteunt, maar ook hij wist bijvoorbeeld nog niet dat ik als creative minder belastingen kan betalen op een deel van mijn inkomsten (het heeft te maken met auteursrechten, ook voor softwareontwikkelaars, fotografen en veel meer. Checkt Creative Shelter!). Hij is wel het type boekhouder dat daar dan meteen in duikt en alles opzoekt. Want zo kan hij mij én andere creatieve klanten nog beter helpen. Kleine shoutout naar mijn boekhouder 😉
• Er bestaan plezante netwerken die specifiek gericht zijn op vrouwelijke ondernemers, waar je elkaar kan helpen, maar ook gewoon steun kan vinden wanneer het niet goed gaat. Zo is er bijvoorbeeld Team Tuttefrut, een Facebookcommunity van Kathleen Verhetsel waar veel creatieve onderneemsters lief en leed delen. Gelukkig maar, want dat maakt het uitzoeken net iets gemakkelijker.
• Verdien veel om goed te kunnen leven, maar niet té veel, want dan is het voor de staat. Sociale bijdragen en belastingen, mijn twee grootste maandelijkse uitgaven, want verder heb ik geen grote investeringen. Allebei zijn ze gebaseerd op je inkomen. Het probleem met freelancen is dat je – zeker in het begin – een nogal fluctuerend inkomen hebt. Mijn eerste jaar was onverwacht goed. En dat zorgt voor hogere sociale bijdragen en hoge belastingen. Maar het begin van 2020 was niet fameus. Het kwam wat traag op gang. Een grote opdracht waarvoor ik mijn agenda vrijgemaakt had, werd op het laatste moment geannuleerd. Dan begin ik te stressen, want die maandelijkse kosten zijn er wél. Of ik nu voldoende inkomsten heb of niet.
• Marketing is a bitch, but you gotta love her. Wil je meer naambekendheid? Wil je groeien met je zaak? Wil je meer verdienen? Dan is marketing een must. Een website is een start. Maar de e-maillijst schijnt het van het te zijn. Die heb ik dan ook opgestart. Ik noem ze de DeeDeeCopyClub. Na 3 dagen zit ik aan 14 subscribers, jeej! Wil je ook bij mijn clubje horen? Inschrijven kan hier (zie mij eens reclame maken, zeg!). Ik heb ook een supercoole pdf ontwikkeld waarin ik al een stukje van mijn copywritingwijsheid deel (zie mij nog meer reclame maken. Het kan niet op!). Want dat moet, als je wil dat mensen iets van jou kopen. Zoals de gratis proevertjes in de Colruyt (allez, voorlopig niet meer, danku corona-paniek).
• Ik voel me nu echt wel een onderneemster. In het begin wilde ik gewoon schrijven. En dat wil ik nog altijd. Maar ik wil méér. Een beetje uit noodzaak. Want met schrijven alleen ga ik niet rijk worden. Ik dacht dat als ik meer opdrachten binnen zou halen, ik meer zou verdienen. En dat is ook zo. Maar daar zit een limiet op. Ik factureer (nu nog) per uur. Maar een mens heeft maar 24 uren in een dag. En daarvan zou ik er nog graag 8 slapen (het liefst onafgebroken, maar daar is Warre het niet altijd mee eens). En dan moet ik ook nog eten, leven en mijn gezin af en toe zien. En weekends vallen al af. Dus als ik meer wil verdienen, dan moet ik mijn business schaalbaar maken (zie mij hier jargon gebruiken, zeg!). Dus ik bedenk manieren om meer uit mijn zaak te halen én meer ondernemers te helpen met hun teksten. Idee: workshops, trainingen, online cursussen. Het staat allemaal op de wishlist. Het zijn allemaal doelen waar ik naartoe werk en waar ik rekening mee hou in mijn beslissingen.
• Je moet harde, zakelijke, beslissingen nemen. Ja, je moet vanuit je hart ondernemen. Je passie en je intuïtie volgen. Maar soms moet je ook gewoon de feiten nemen voor wat ze zijn en daar de nodige conclusies uit trekken. Zo heb ik vorige maand een lastige knoop doorgehakt: ik stop met de in-company taaltrainingen bij Heydays. Ik werk nu nog een traject af dat loopt tot deze zomer, maar ik neem geen nieuwe opdrachten meer aan. Ook al doe ik het graag. Ook al haal ik er voldoening uit. Ik steek er te veel tijd in voor het financiële dat ik er maar voor terugkrijg. Tijd die ik niet in mijn core-business kan steken. Het deed pijn, want ik moest mensen teleurstellen. Maar het viel ook mee, want ook zij zijn ondernemers die begrijpen dat het niet persoonlijk, maar zakelijk is. Het neemt niet weg dat ik nog altijd grote fan ben van wat Heydays doet. Het sluit ook niet uit dat ik het later opnieuw kan opnemen. Maar voorlopig focus ik op copywriting en moet al de rest wijken.
• De combinatie met een gezin en een sociaal leven blijft een serieuze evenwichtsoefening. Ik volgde de cursus Baas Over Eigen Tijd van de madammen van Werk en Leven. Het hielp mij om systemen op te zetten en te focussen op wat echt telt. Ik gebruik mijn bullet journal nu zelfs consequent. Maar het blijft zoeken, want er blijven ballen uit de lucht vallen. De kinderen moeten nog altijd wennen aan het feit dat mama nu meer werkt en niet meer elke dag aan de schoolpoort staat. En ik moet nog altijd werken aan dat schuldgevoel dat me influistert dat ik als mama toch niet te veel mag vragen van mijn zelfstandige man, dat ik hem wat moet sparen, dat ik er meer moet zijn voor de kinderen, dat ik het allemaal zelf moet doen én dat ik toch nog veel tijd moet vrijmaken voor vrienden.
• De cruciale factor: geluk. Hoe je het ook draait of keert, Lady Luck speelt een grote rol in het ondernemerschap, zeker in de beginfase. Op het juiste moment op de juiste plaats zijn. Steun en doorverwijzingen uit onverwachte hoek. Je kan alles volgens het boekje doen of juist helemaal niet. Geluk bepaalt of het iets uitmaakt of niet. Ik geloof oprecht dat ik een groot deel van mijn eerste jaar te danken heb aan geluk. Ja, ik geloof ook steeds meer dat ik ook écht wel goed ben ik wat ik doe (bye bye imposter syndrome). Maar toch. Ik heb veel mooie dingen mogen doen dit jaar door een gelukkige samenloop van omstandigheden. En daar ben ik zo dankbaar voor!
• Ik wil dit voor geen geld ter wereld opgeven! De vrijheid om zelf te kiezen welke jobs ik aanneem. De (soms theoretische – kinderen, weet wel) vrijheid om zelf mijn dagen in te plannen zoals ik dat wil. Het plezier om elke dag te doen wat ik graag doe. Ja, zelfs de administratie neem ik er met veel plezier bij. Juist daarom ben ik de afgelopen maanden zo hard in actie geschoten. Want het vorige jaar was fantastisch. Het was lastig, het was onzeker, het was zoeken. Maar het was zo leuk. Ik leerde zoveel mensen kennen, leerde zoveel bij over mijn vakgebied en over het ondernemerschap. Dat wil ik niet kwijt. Maar ik besef maar al te goed dat het niet vanzelf komt. Dat het geluk niet altijd aan mijn kant staat. Dat ik ervoor moet werken om ook op die momenten te blijven meedraaien. Om te zorgen dat ik dit kan blijven doen zolang ik mij ermee amuseer.

En hup, nu op naar de volgende jaren!

Disclaimer: de link naar Creative Shelter is een uitnodiging om zelf ook met hun systeem aan de slag te gaan. Als je dat via die link doet, dan krijg ik korting. Iedereen die met Creative Shelter werkt, kan anderen uitnodigen om zo zelf korting te krijgen, het is dus geen “speciale” deal. Ze zijn gewoon zo tof.