Mijn wekelijkse terugblik op de afgelopen 7 dagen. Met focus op de hoogtepunten, maar ook één laagtepunt, want, wel ja… that’s life.
Ow Yeah’s
- Een fijne nieuwe kennis die ik erbij heb. Waar bloggen allemaal goed voor is! Talitha blijkt dan ook nog eens over een zeer scherpe mensenkennis te beschikken, want zij merkte dat aan de andere kant van het digitale venster de fantastische copywriter zat waar zij naar op zoek was. Blijkt het nog plezant samenwerken ook. (die eerste opdracht toch ;))
- De Ronde was weer in town. Allez, niet in mijn huidige town, wel in mijn geboortetown. Als Oudenaardist heb ik daar altijd een dubbel gevoel bij. Het feit dat je een heel weekend praktisch opgesloten bent, want van zodra je een voet buiten zet word je omvergereden door een bende wielerterroristen of word je tegengehouden door fluohesjes met een bordje, dat is minder feestelijk. Dit jaar bekijk ik het echter anders. Ik reed de Ronde voor terroristen niet mee, maar deed mijn eigen toertje met mijn coach/papa. Al wilde hij mij wel het gevoel geven van over die finish te rijden. Dus de laatste 10 km reed ik wel waar Sep Van Marcke en de zijnen een dag later reden, zij het aan de helft van de snelheid. En uiteraard met een sprintje in de laatste 500m en een selfie aan de meet. Ja, ik voelde mij daar goed bij. Volgend jaar doe ik misschien wel mee met de meute?
- Sep mocht op playdate bij zijn allerbeste vriendinnetje. Ze zaten samen in de crèche en zitten nu ook samen op school. Het is een schande dat het zo lang geduurd heeft, maar zaterdagnamiddag was het dan eindelijk zover. En hoe mooi speelden zij samen! Geen enkele keer ruzie. Ze bakten samen koekjes en zoals verwacht moest ik redelijk wat moeite doen om hem achteraf mee te krijgen naar huis. Toch leuk om te zien dat hij zo vlot overweg kan met andere kindjes. Want ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik heb daar toch altijd schrik voor.
- Ik volgde een privé workshop van Cent Pur Cent bij onze apotheek. Eigenlijk was het gewoon een make-up artieste die mij op basis van mijn huidtype etc. opmaakte en tips gaf. Altijd eens leuk om opgemaakt te worden en er niet meer uit te zien alsof je 2 jonge kinderen hebt 😉
- Inspirerende vergadering bij Room to Breathe in het landelijke Moregem. Binnenkort organiseer ik daar samen met Stefanie een evenementje. Want ik heb nog niet genoeg te doen!
Oh no!
Op zondagochtend nog snel even naar de Delhaize gaan, want we hadden geen hesp meer voor in de macaroni (en ZONDER BESTAAT NIET!). En daar langer aan de kassa staan dan dat we door de winkel gelopen hadden. Want ja, de helft van Anzegem moest nog chips en bier inslaan voor een namiddag koers kijken.

De oh no valt nog mee 😉
Als ik hesp nodig heb op zondag (of slechts iets klein) ga ik naar de SPAR in de buurt. Gaat meestal sneller.
Maar hopelijk was de macaroni wel lekker!
Natuurlijk, één van de weinige dingen die die kinders hier wél eten
Da totje van uwe kadee! Alez, jong!
Heel zijn moeder.
Een aantal jaren geleden passeerde (net toen de zomervakantie begon) de Ronde van Frankrijk door ons dorp.
Het is nog altijd een magische herinnering. Die van u, de échte Ronde, da’s natuurlijk nog iets anders. Dan is het hier heilige stilte.
Maar die Ronde geraakt hier niet vrees ik !
Toen we klein waren gingen we ook altijd beneden aan onze straat supporteren, als je ouder wordt merk je meer de ‘last’ ervan. Ma het blijft wel iets speciaals.